Page 221 - incirliovaweb

Bir Dünya Kültür Mirası: Anadolu Devecilik Kültürü ve Deve Güreşleri l3. BÖLÜM CHAPTER 3 199
Deve güreşleri ile bağlantılı sosyalleşme araçları oldukça
çeşitlidir. Her şeyden önce güreşler izleyiciler tarafından bir kış
pikniği fırsatı olarak kullanılır. Çünkü izleyiciler bir yandan gü-
reşi izlerken bir yandan da mangal yaparlar. Nitekim güreşlerin
başlamasından kısa bir süre sonra güreş alanı ve çevresi man-
gallardan yükselen duman ile kaplanır. Deve güreşi düzenlenen
yerleşmelerde yaygın olarak görülen ‘deveci kahvehaneleri’ de,
güreş dünyasının haberleşme istasyonları ve sosyalleşme mekân-
larıdır. Bu kahveler yıl boyunca güreş severlere bir buluşma ve
sohbet yeri olarak hizmet sunmaktadır.
Deve güreşleri, toplumun gelenek ve kültürünü yaşatması
için de uygun ortam ve fırsatları sağlayan bir etkinliktir. Deve
güreşleri ile ortak kültürel geçmiş; kolektif hafızanın, biriki-
min, deneyimin ve ritüellerin yardımıyla her yıl mekanda yeni-
den canlanmaktadır. Geleneksel bir şenlik formuna sahip oluşu,
onun zaman içindeki yolculuğunu ve gelecek kuşaklara miras
olarak bırakılmasına yardımcı olmaktadır. Gerçekten de hafıza
bireyler için neyse, kültür de toplum için öyledir. Kültürün en
yaygın benimsenen tanımlarından birisi de ‘çevrenin insan ya-
pımı parçası’ şeklinde olanıdır. Kültür, ortama uyum sağlayan
etkileşimler ile ortaya çıkar ve paylaşılan elementlerden oluşur.
Bunun yanı sıra zaman dilimleri ve nesiller arasında geçiş ya-
par (Triandis, 1994:15). Günümüzde deve güreşleri halen yerel
toplumun maddi ve manevi desteği ve yüksek ilgisi ile yaşatıl-
maktadır. Organizasyonlar bir bakıma ortak bir kültürel çevrenin
kolektif iş becerisini sürdürmesi anlamına da gelmektedir. Zaten
organizasyonların temeli büyük ölçüde ‘gönüllülüğe’ dayalıdır
ve bu gönüllülüğün temelinde de kültüre ve geleneğe olan güçlü
bağlılık yatmaktadır.
The instruments for socialization associated with camel
wrestles are quite diverse. Before all, the wrestles are used as
opportunities for a winter picnic by the spectators because the
spectators barbecue while watching the wrestles. Likewise,
the wrestling ground and its vicinity are covered by the smoke
billowing from the barbecues soon after the commencement of
the wrestles. The ‘deveci kahvehaneleri’ (coffee houses for camel
owners) prevalent in the settlements where camel wrestles are
organized are the communication stations and socialization spots
of the world of wrestling. These coffee houses serve as places of
meeting and chatting for lovers of wrestling throughout the year.
Camel wrestles are events which also provide the society
with favorable environments and opportunities of maintaining
its traditions and culture. The common cultural past with camel
wrestles revives in the space every year by the help of the collective
memory, accumulation, experience, and rituals. Their possession
of a traditional festival form helps with their journey in time and
to hand them down to future generations as heritage. Truly, the
role of culture for the society is just like the role of memory for
individuals. One of the most widely adopted definitions of culture
is ‘the man-made part of the environment’. Culture results from
the interactions which adapt to the environment and is made up
of shared elements. Besides, it switches between time frames
and generations (Triandis, 1994:15). Today camel wrestles are
still being maintained with the material and immaterial support
of, and great attention from, the local society. In a sense, the
organizations also mean that a common cultural environment
maintains its collective working skill. The organizations are
already based substantially on ‘voluntariness’, and the strong
attachment to culture and tradition underlies this voluntariness.