Page 81 - incirliovaweb
P. 81
Bir Dünya Kültür Mirası: Anadolu Devecilik Kültürü ve Deve Güreşleri l2. BÖLÜM CHAPTER 2 59
müş olan yarı göçebe Türkmen topluluklarıdır. Hayvancılığa kept dealing with animal husbandry here for hundreds of years. It
dayalı yaşam biçimleri nedeniyle söz konusu toplumun hay- is also known that the society in question was interested in animals
vanlara ve onların dövüşlerine meraklı olduğu da bilinmektedir. and their fights due to their animal husbandry-based lifestyle. Their
Yine konar-göçer yaşam biçimine bağlı olarak devecilik ile uğ- engagement in camel dealing again depending on the nomadic
raşıyor olmaları da deve güreşleri için elverişli şartlar sağlamış- lifestyle also provided favorable conditions for camel wrestles.
tır. Evliya Çelebi’nin Anadolu’daki deve güreşlerinden sadece The fact that Evliya Chalabi mentioned the camel wrestles in
Van’da söz etmesi ve adeta ilginç bir bilgi veriyor biçimindeki Anatolia only in Van and his expression which was virtually in the
ifadesi, deve güreşlerinin 17. yüzyılda yaygınlaşmadığının bir form of giving interesting information prove that camel wrestles
kanıtıdır. Bunun gibi incelediğimiz bazı 18. yüzyıl kaynakları- did not become widespread in the 17th century. It has previously
nın deve güreşlerine hiç değinmediği daha önce açıklanmıştı. been explained that some such sources of the 18th century, which
Bu durumda Türklerin Anadolu’ya göçü ile deve güreşlerinin we examined, did not touch upon camel wrestles at all. In this case,
19. yüzyılda yaygın bir şenlik ve eğlenceye dönüşmesi arasın- there is a difference of about 600 years between the migration of
da yaklaşık 600 yıllık bir fark bulunur. Bu süreçte hayvan dö- Turks to Anatolia and the transformation of camel wrestles into a
vüşlerinin yaygın olmayan örnekler şeklinde sürdürüldüğünü common festival and entertainment in the 19th century. It should
düşünmek gerekir. Toplumsal hafızada yer edinmiş geleneksel be supposed that animal fights were sustained in the form of
etkinlikler dönemsel koşullara bağlı olarak zayıflayabilir ya da uncommon examples in this process. The traditional events which
uygun koşulların oluştuğu bazı dönemlerde canlılık kazanarak have acquired a place in the social memory may weaken depending
öne çıkabilirler. Anadolu’ya göç eden Türklerin kültürel yapı- on periodic conditions or come to the forefront by becoming active
sında uzun bir dönem boyunca önemli bir değişim olmadığı- in some periods when favorable conditions form. It should be
nı da burada eklemek gerekir. Türklerin maddi yaşamlarında, added herein that there was no significant change in the cultural
başka halklar ve kültürlerin tekniklerini, kimi sanatlarını, ik- structure of those Turks who had migrated to Anatolia for a long
tisadi gelişmelerini, yerli olmayan birçok ögeyi kabul ettikleri while. Even though it is a fact that Turks adopted the techniques,
bir gerçekse de; 19. yüzyılın ilk onyıllarına varıncaya değin, some arts, and economic developments of other peoples and
düşünce biçimlerini derinden derine değiştirmediler: İnançları, cultures and many non-native elements in their material life,
dünya ve toplum görüşleri, düşünce eğilimleri, edebi ve sanat- they had not altered their way of thinking in depth until the early
sal zevkleri, 15. yüzyılın başlarında Anadolu’daki atalarında decades of the 19th century: their beliefs, worldview, social views,
görülenlere oranla, kimi bireysel istisnaların dışında, pek az thinking tendencies, and literary and artistic tastes developed by
değişikliğe uğrayıp gelişti (Mantran, 2007: 349). undergoing very little change as compared with those seen among
their ancestors in Anatolia in the early 15th century, with some
individual exceptions (Mantran, 2007:349).
